Wonen als motor van de transitie

Dat de ecologische crisis ook een sociale rechtvaardigheidscrisis is, is nergens duidelijker dan op de woonmarkt. Mensen met een laag inkomen wonen bijvoorbeeld meer in slecht geïsoleerde huizen met huizenhoge energiefacturen. Enkel het samen aanpakken van het sociale en het ecologische biedt kans op structurele verandering.

Een goede plek hebben om te wonen is een fundamentele behoefte. Hoe een samenleving er al of niet in slaagt om deze behoefte in te vullen, is verbonden met de wijze waarop ze zichzelf organiseert. Daarom hangt wonen met zoveel zaken samen. Met de rol die we toebedelen aan marktwerking en de democratische regulering ervan, aan het belang dat we hechten aan kwalitatieve ruimtelijke ordening, klimaatbeleid, aan het bestrijden van ongelijkheid, speculatie belonen of net tegengaan, etc. Dat betekent dat het antwoord op de huidige wooncrisis zowel heel concrete maatregelen moet omvatten als meteen ook dient te vertrekken van een heldere toekomstvisie. Zonder die ambitieuze horizon waar iedereen toegang heeft tot een betaalbare en duurzame woonst, dreigen goede maatregelen op zich toch onvoldoende positieve verandering te brengen.

Denk daarom mee en ga in gesprek met de Verbeelder, Doener en Uitdager over hoe een warm woonbeleid er kan uitzien dat rekening houdt met de basisbehoeften van de mens, en de grenzen van de planeet.